Friday, July 08, 2005

walang atrasan sa labanan

nandito na ako sa land of milk and honey.nakakataka pero hindi man lang ako ninerbyos nung palabas na ako ng airport at lumapit sa isang lalaki ng may hawak na bond paper at nakasulat dun ang pangalan ko.mukha naman kasing professional e at kasama yung bunsong anak.ipinakilala ko ang sarili ko at tiningnan nila ako pareho.usual pakilala atsusu..atsusu.tapos kumain kami sandali sa mcdo at hinatid na ako sa isa sa mga care home nila kung saan namahinga ako ng dalawang araw.nakilala ko yung stay-in caregiver dun na si ate"L".lima ang alaga nyang matatanda.

pagkagising ko nung umaga,silip ako sa bintana at pilit humahanap ng tao sa labas kaso wala.sa loob-loob ko,ano ba ito?ang lungkot-lungkot naman.at yun na,dun na nag-umpisa ang homesick ko.gusto ko ng makita ang asawa ko't mga anak.ilang araw akong hindi makakain puro iyak lang.buti na lang mabait si ate "L".sabi nya lakasan ko raw ang loob ko at kailangang labanan ang lungkot para sa mga anak.ikatlong araw ko roon, e sinundo na uli ako ng amo naming lalake, para officially e mag-start na ng trabaho....di ko akalain na mapapasubo pala ako,pero wala ng atrasan ito.

No comments: