Nagtatakaw ako kung sa anong pagkain ay di ko alam. Di naman ako naglilihi at sinara na ng doktor ang bahay-bata ko, may kandado pa at tinapon na ang susi. In short, kahit anong pakulo gawin ni mister, wala na...nada...awan..zilch...none...
Pinasalubungan ako ng isang kaibigan galing California ng tuyo. Ang sarap talaga ng kain ko! Nakakamay at nakasalampak sa sahig habang dinadawdaw ang tuyo sa sukang maanghang sabay higop ng mainit na caffe latte. Sarap!
Kaya bigla kong naisip, bakit pag nasa ibang bansa ka, kasarap kumain ng tuyo? Pag nasa pinas, kulang na lang bumukol sa lalamunan mo yung tuyo dahil di mo malunok sa sama ng loob? Pakiramdam mo non, super duper dukha ka pag mga tatlong araw ng yun ang inuulam mo pero heto ako, palibhasa nasa Tate, wala akong pake kung ilang araw nang sya ang ulam ko?
Kanina naman, asim na asim ako. Parang gusto ko ng manggang manibalang kaso wala naman dito. Ang mga mangga kasi dito e yung mamula-mula ang balat at ang laman nya e madilaw tapos ang lasa e lasang gamot. Ikot ako sa grocery at nag-iisip kung ano ang pwedeng pamalit sa maasim na mangga. At yun, nakita ko na! Mansanas na kulay berde (granny smith).
Dampot ako ng lima at nag-apurang umuwi. Hinugasan, inalisan ng buto at hiniwa sabay kuha ng ginisang bagoong alamang sa fridge at voila! Heto ako ngayon sa harap ng computer at nagba-blog habang ngumunguya-nguya tungkol sa katakawan ko. Masarap pero wala pa ring tatalo sa manggang kalabaw natin.
Isang pagkain pa na naisip ko yung dinengdeng. Isa pa yan, pag sa pinas mo ulam yan every other day e feeling mo rin amoy padas ka na. Dito kung magluto ako talaga non marami, para isang bahuan na lang sa kabahayan at isang murahan na lang ng mga kapitbahay. Tantiya ko nga, pag nagbubukas na ako ng mga bintana alam na ng mga neybor ang lulutuin ko. Para sa kanila, nuknukan ng baho yan pero sa akin, ay naku! Amoy pinas yan no! Heaven!
Sign of homesickness siguro itong aking mga food cravings. Nakadagdag pa yung mga recipes na nasa blog ni Ella. Gusto ko na namang umuwi. Gusto ko namang maranasan uli ang Pasko sa atin. Wala akong pakialam kung tuyo o tinapa at dinengdeng ang aking kakainin basta't makasama ko lang uli ang mga kapatid ko at si itay.
O baka naman naglilihi nga ako?! Ma-imagine nyo ba kung pano mabuntis ang na-ligate na? Alam nyo ba kung saan bubukol?
Sa likod...ala humpback! Waaaaaaaaaaaaaaa!!!!
"Ay baliw na sya".
Yan ang nasa isip mo hano?
